Wmo-verordening vastgesteld...

... maar niet naar onze zin!

Maandag hebben we de nieuwe Wmo-Verordening vastgesteld. Wat ons betreft dus niet van harte. We hebben in november vorig jaar al afgesproken wat het beleid zou moeten zijn, maar de ‘vertaling’ in officiële stukken vindt Zó! helemaal niet goed gelukt.

We moesten wel instemmen omdat er veel op 1 juli aanstaande moet ingaan, en alleen dat al was natuurlijk kwalijk: Zo’n belangrijk dossier, en zoveel tijd tussen november en 1 juli en dan alles last-minute moeten afraffelen. Dat vinden wij geen goede manier om de stad te besturen!

Er waren een heleboel zaken niet naar onze wens, maar we hadden ook geen vergadertijd om het allemaal met de collega-raadsleden door te akkeren. We hebben uiteindelijk in een extra mini-overleg van de meeste woordvoerders in een fractiekamer besproken wat in ieder geval nog anders moet, en vervolgens heb we dat in samenspraak met elkaar in één reuze-amendement (7 pagina’s) vastgelegd.

Dat kostte nog heel veel tijd: om alles te tikken, alle mails door te nemen en het zo op te schrijven dat alle partijen zich er in konden vinden. Uiteindelijk deden alle 10 fracties mee en dat amendement hebben we in een ingelaste raadsvergadering aangenomen.

We hebben daarmee een aantal belangrijke zaken verbeterd:

Wmo ondersteuning aanvragen

We hebben geregeld dat als iemand iets aanvraagt en hij of zij heeft een gesprek gehad met de Wmo-consulente en ze zijn het samen niet eens over wat er moet gebeuren dan volgt er ALTIJD een beschikking zodat de cliënt bezwaar kan aantekenen. Het lijkt zo logisch, maar in het collegevoorstel kwam er eerst een ‘melding’, dan een gesprek en daarin zou dan bepaald moeten worden wat de cliënt vervolgens zou mogen aanvragen. De WmoRaad die het college adviseert was er ook niet blij mee, maar hun advies werd niet opgevolgd. Nu heeft de raad het gelukkig geregeld. Daarbij is ook vastgesteld dat cliënten zich in het gesprek kunnen laten ondersteunen door wie ze maar willen: familie, mantelzorger en ook de assistentie van onafhankelijke cliëntondersteuning is mogelijk.

De Wmo-consulent is niet ‘klaar’ als bedacht is wat er moet gebeuren. We hebben aan het proces toegevoegd dat de consulent na 3 maanden contact opneemt met de cliënt om te kijken of het allemaal goed gaat. Dat stukje nazorg ontbrak tot nu toe.

Klachtenregeling

In het amendement hebben we ook geregeld dat er een goede onafhankelijke klachtenregeling komt voor cliënten die vinden dat ze door de leveranciers van hulpmiddelen of huishoudelijke hulp niet goed genoeg worden geholpen. Dat is dus voor het geval ze er met de aanbieder van de Wmo-ondersteuning niet uitkomen.

Steun voor de mantelzorgers

Waar Zó! Zoetermeer echt boos over is geworden is het enorm grote verschil dat er zat tussen afspraken die we hadden gemaakt in de beleidsplannen en de uiteindelijke verwerking in de uitvoeringsregels.

In het door de raad vastgestelde beleid staat:

“Mantelzorgers kunnen rekenen op ondersteuning in de eigen buurt en voldoende formele en informele respijtzorg, zoals een logeerhuis.”

Maar in de uitvoeringsregels was geschreven:

“Hoewel artikel 4 Wmo uitdrukkelijk ook van toepassing is op de mantelzorger, kan pas aanspraak worden gemaakt op een Wmo-voorziening, als de mantelzorger zelf beperkingen ondervindt of overbelast dreigt te raken.”

Hoe kun je nu toch in beleidsregels opschrijven dat iets wel uitdrukkelijk in de wet staat, maar dat je daar toch beperkingen in gaat aanbrengen? En hoe dit in zo’n stuk kon komen na alles wat er in de afgelopen jaren over mantelzorgers in deze raad is gezegd is ons een volslagen raadsel.

Zó! Zoetermeer heeft gezegd: ‘nee wethouder, mantelzorgers gaan we niet pas ondersteunen als ze zelf gehandicapt of half overspannen door hun hoeven zakken. Dat gaan we preventief doen, zodat ze juist lekker fit blijven en hun belangrijke maar heel zware werk kunnen blijven doen. Juist van de mantelzorgers moeten de mensen met handicaps en onze hoogbejaarden het hebben, nu de overheid ze steeds meer in de steek laat, ondanks alle geld die ze in het verleden aan de zogenaamde volksverzekeringen hebben betaald.’

Gelukkig waren de andere fracties er ook helemaal niet tevreden over, dus in het amendement hebben we het college opdracht gegeven om het alsnog goed uit te werken.

Klik hier voor het gehele amendement (7 pagina’s)

Zó! had nog (veel) meer bezwaren tegen de voorliggende stukken. Zo staat er in, dat als je gehandicapt bent geworden en je vraagt niet direct om ondersteuning dat je het dan later niet meer kan krijgen omdat je het blijkbaar zelf kon oplossen. Wij kennen uit de praktijk talloze voorbeelden van situaties waarbij de mensen eerst – vaak jarenlang - zelf zaken oplossen en er toch een moment komt dat ze dat niet kunnen volhouden. Dus aan de ene kant vinden we het als gemeente heel goed dat mensen zoveel mogelijk zelf regelen, en aan de andere kant moeten we iedereen aanraden om niet zelf te proberen om dat te doen, want dan kun je later problemen krijgen doordat je niet meer voor ondersteuning in aanmerking zou komen…

Als mensen te maken krijgen met dat soort situaties moeten ze dus vooral in beroep gaan!

Zó! Zoetermeer heeft ingestemd met de besluiten omdat we op 1 juli een verordening moeten hebben, maar we hebben er uitdrukkelijk bij gezegd dat er nog van alles in staat dat niet oké is.

Door: Marijke Van der Meer