Intensive care Haga dicht

De trend in ziekenhuisland is kleinere en minder ziekenhuizen. Dat is vreemd, want de trend in het zorglandschap is dat de vraag naar zorg stijgt, vooral vanwege de dubbele vergrijzing (meer ouderen, en de ouderen leven langer). Ook bij ons ziekenhuis, het Haga Zoetermeer (voorheen LangeLand) is het al een poosje aan het rommelen. Nu gaat de IC weer dicht.

Afgelopen week kwam de voorzitter van de Raad van Bestuur, de Heer Van der Meer, uitleg geven aan kritische raadsleden. Rigaud Markes heeft hierbij het standpunt van Zó! naar voren gebracht:

Ons voormalig Lange Land ziekenhuis staat in brand. De vlammen bevinden zich voornamelijk op de Spoed Eisende Hulp-, Intensive Care en de geboortezorg-afdeling. De vuurzee verwoest steeds meer van de zorg waar Zoetermeerders jarenlang dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Het is zaak dat deze brand op tijd wordt geblust. Anders blijft er van ons ziekenhuis alleen een casco over. Een basis vanwaar alleen nog maar lichte (electieve) zorg kan worden geboden.  

Bij het blussen van een brand zijn communicatie, samenwerking en heldere afspraken uiterst belangrijk.

Echter, bij het blussen van deze brand is hier nog geen sprake van geweest. Regionale- en lokale partners, waaronder de gemeente, werden in het verleden keer op keer overvallen met slecht nieuws over de zorg in het Ziekenhuis. Ook recentelijk zijn er op 15 september (per brief) afspraken gemaakt over de intensive care, die op 26 september zijn bevestigd maar op 29 september weer werden teruggenomen. Ondertussen blijft het vuur doorwoekeren. Vaag aan de voorzitter van de raad van bestuur: hoe gaat HAGA ervoor zorgen dat de communicatie en samenwerking in de toekomst verbeterd? 

Zó! Zoetermeer wil, samen met alle andere partijen, voorkomen dat het vuur steeds groter wordt. Het treurige is dat de gemeente en haar inwoners op de op basis van de tandeloze AMvB (Algemene Maatregel van Bestuur) geen poot hebben om op te staan. Zó! Zoetermeer is blij dat de voorzitter van de raad van bestuur vandaag aanwezig is om de zorgen van de Zoetermeerse volksvertegenwoordiging aan te horen, maar de realiteit is dat er aan het einde dag niks mee gedaan hoeft te worden. Met andere woorden: in de huidige wetgeving heeft het volk vrijwel geen directe invloed op hun eigen lokale zorg.  

Weliswaar wordt er gesproken over het behouden van kwalitatieve, toegankelijke en betaalbare zorg. Onze inwoners die het slachtoffer zijn of worden van bijvoorbeeld een herseninfarct of hartverlamming zullen hier geen boodschap aan hebben wanneer zij langer onderweg zijn naar een ziekenhuis elders, omdat er in Zoetermeer geen zorg kan worden geboden. 

Afsluitend: De gemeenteraad is geadviseerd om de kalmte te bewaren en te focussen op samenwerking in het belang van het behouden van de zorg in het voormalig Lange Land. Ondertussen wordt steeds duidelijker dat dit weinig lijkt te helpen. Onze vraag aan de wethouder is: wordt het niet eens tijd dat de gemeente samen met onze inwoners meer de barricades opgaat voor de eigen belangen en zich meer gaat verzetten tegen de huidige gang van zaken? Misschien komt de boodschap dan wel over…

Door: Rigaud Markes